De Rode, ook Première genoemd in de 75 cl versie, valt op door de hoogst aantrekkelijke koperachtige kleur. Onder de romige schuimkraag onthult zich een licht abrikoosachtige fruitgeur gerijpt door de gisting. In de mond worden de beloofde fruitnoten bevestigd. De smaak, die de tong zijdezacht streelt, is heerlijk fris dankzij een licht bittere noot. Het gehemelte wordt aangenaam geprikkeld, wat de smaakkwaliteiten van dit bier op een bijzonder evenwichtige aanvult. Dit Trappistenbier van hoge gisting is niet gepasteuriseerd en gist na op de fles.

De Tripel, Cinq Cents in 75 cl genoemd, kenmerkt zich door een goudgele kleur, een vaak licht gesluierd uitzicht en een fijn schuim. Het dankt zijn typische geur aan een geslaagde combinatie van verse hop en gist. In de mond proeft u vooral het hoppige aroma, waarin de fruitige "muscat"- en "droge druif"-toetsen domineren. Dit aroma benadrukt de ietwat bittere smaak. Er is dus geen sprake van een wrange smaak, wel bestaat er een fijne bitterheid in de afdronk die wegsmelt in de mond. Dit Trappistenbier van hoge gisting is niet gepasteuriseerd en gist na op de fles.

	De Blauwe, of Grande Réserve in een 75 cl fles, valt vooral op door zijn krachtige karakter. De aangename geur zweemt naar verse gist gecombineerd met een licht rozenachtige bloementoets. Het aroma in de mond accentueert de heerlijke geur, terwijl ook een warme, licht gekarameliseerde smaak vrijkomt. Dit Trappistenbier van hoge gisting is niet gepasteuriseerd en gist na op de fles.

Kort na het bouwen van de trappistenabdij in 1862 begonnen de monniken van Chimay met het brouwen van kleine hoeveelheden van een verteerbaar bier. Het bier had een laag alcoholgehalte, zo'n 4,8%,en een smaakpalet dat zeer dicht aanleunde bij andere trappisten. De zogenaamde ‘Dorée' was uitsluitend bestemd voor de monnikengemeenschap en bleef door de jaren heen ‘intra muros' geproduceerd. Later werd ‘Dorée' ook aangeboden aan bezoekers en vervolgens aan het personeel van Chimay. Ondanks een lager alcoholgehalte is en blijft ‘Dorée' een trappistenbier met de zo typische en verfrissende hop- en kruidenaroma's'. De vraag om dit bier ook buiten de abdij te verkrijgen, wakkerde dan ook aan naarmate het aantal consumenten toenam die ermee in contact kwam. Het stelde de abdij voor een zwaar dilemma: een product dat spontaan zijn weg naar het publiek gevonden had achter slot en grendel houden of in de markt introduceren.